Upadłość konsumencka – bez długu, ale i bez majątku

Głównym celem upadłości konsumenckiej jest całkowite lub częściowe oddłużenie. Plusem jest pozbycie się długów, wierzycieli i powrót do normalnego życia. Ale ceną, jaką trzeba za to zapłacić, jest utrata majątku. Na upadłość konsumencką decydują się bardzo różni ludzie, zarówno biedni, jak i bardzo zamożni, którzy wpadli w spiralę zadłużenia i nie potrafią z niej wyjść.

Jak przebiega ten proces? Zamiast wielu indywidualnych postępowań jest jedno. Sąd, dążąc do zaspokojenia roszczeń wierzycieli, ustala skład i wartość masy upadłości (naszego majątku i dochodów) i dzieli to między wierzycieli. W razie konieczności decyduje o sprzedaży nieruchomości i rozstrzyga, które długi można umorzyć. Jeżeli potrafimy wykazać, że spłacimy dług bez konieczności pozbywania się domu lub mieszkania, sąd może wstrzymać sprzedaż naszego majątku i zapytać wierzycieli, czy zgadzająsię na układ.

Proces likwidacji majątku przeprowadza syndyk wyznaczony przez sąd. Jego rola kończy się w momencie wydania postanowienia o zakończeniu postępowania upadłościowego i ustalenia planu spłaty wierzycieli. Od tej chwili nadzór nad wykonaniem tego planu należy do sądu i wierzycieli.

O tym, jaką kwotę będziemy musieli spłacić, decyduje sąd na podstawie naszych zarobków i liczby osób na utrzymaniu. Rozstrzyga też, jaka częćnaszych zobowiązań po wykonaniu planu spłaty zostanie umorzona. Dobrowolna, częściowa spłata zobowiązań trwa maksymalnie trzy lata. Sąd może jednak całkowicie pominąć ten etap w najtrudniejszych sytuacjachm gdy nie stać nas na regulowanie spłat. Oddłużenie następuje również wówczas bez spłaty wierzycieli. Sensem upadłości konsumenckiej jest więc przede wszystkim oddłużenie osoby, która wpadła w kłopoty. Zaspokojenie wierzycieli jest na drugim planie.

Aby doszło do upadłości, musimy wskazać syndykowi cały majątek w raz z dokumentacją. Nie możemy niczego zataić. W przeciwnym razie postępowanie zostanie umorzone, co uniemożliwi nam korzystanie z oddłużenia przez następne dziesięć lat. We wniosku o upadłość podajemy: skład majątku, posiadane środki pieniężne, należności wobec banków i innych podmiotów, spis wszystkich wierzycieli, w tym również tych, których kwestionujemy. Dodatkowo warto dołączyć dowody potwierdzające okoliczności, które doprowadziły do niewypłacalności (np. utrata pracy). Możemy również zgłosić świadków. Na koniec wniosek musimy dobrze uzasadnić.

Sąd oddali nasz wniosek, jeśli w przeszłości w stosunku do nas było prowadzone lub umorzone postępowanie upadłościwoe. Nie mamy teższans na upadłość, jeśli we wcześniejszym postępowaniu nie wykonaliśmy planu spłaty, nie składaliśmy sprawozdań, zatailiśmy źródła przychodów, we wniosku podaliśmy nieprawdziwe lub niepełne dane. To samo nas czeka, jeśli prowadząc przedsiębiorstwo nie złożyliśmy wniosku o upadłość, choć mieliśmy taki obowiązek.

Materiał ukazał się w gazecie Rzeczpospolita:

dnia 22 marca 2018:
» Bez długów, ale też bez majątku